Γιατί αφενός είναι η συνολική εκπροσώπηση και έκφραση των Τοπικών Κοινωνιών και αφετέρου είναι η άμεσα υπεύθυνη για την εύρυθμη λειτουργία αυτών. 

Με αφορμή την συζήτηση που έχει ανοιχτεί σχετικά με την συζήτηση του φορολογικού νομοσχεδίου, θα πρέπει ΚΑΙ η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μπει στην συζήτηση. Θα πρέπει διότι αφενός οι φορολογούμενοι είναι και δημότες, άρα θα πρέπει να εκφραστεί η όποια ιδιαιτερότητα υπάρχει στην εκάστοτε τοπική κοινωνία και αφετέρου, να διεκδικήσει πόρους  από την φορολογία γιατί το κεντρικό κράτος συνεχώς δίνει αρμοδιότητες και υποχρεώσεις στους ΟΤΑ χωρίς συνοδευόμενες χρηματοδοτήσεις. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Όσοι ζουν και δρουν σε Δήμους που έχουν χωριά, βλέπουν μια σταθερή ερήμωση αυτών, χωρίς επιστροφή. Ένα μέτρο που θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για να υπάρξει αντιστροφή κλίματος είναι το φορολογικό. Μπορούν να γίνουν πολλές προτάσεις πάνω σε αυτό το θέμα. 

• Εγώ βάζω ψηλά όμως στην ατζέντα, τη σημαντική φορολογική έκπτωση στους μόνιμους κατοίκους Τοπικών Κοινοτήτων με κλίμακα. Δηλαδή σε χωριά μέχρι 100 κατοίκων αυξημένη η έκπτωση ως μηδενική και μέχρι 2000 κατοίκους, να υπάρχει κλιμακωτή έκπτωση. 
• Ένα άλλο σοβαρό θέμα που πρέπει να δοθεί σοβαρό κίνητρο είναι η επιχειρηματικότητα στα χωριά. Πρέπει να υπάρξει γενναία επιδότηση σε όσους τολμήσουν να ανοίξουν ή διατηρούν επιχείρηση σε χωριό. Επίσης θα πρέπει να αποτυπωθεί η έμπρακτη υποστήριξη σε αυτούς τους επαγγελματίες. Απαλλαγή από υποχρεώσεις όπως είναι η ταμειακή μηχανή, όπως είναι τα πρωτόκολλά υγειονομικής υπηρεσίας κ.α. Ένα καφενείο στο χωριό ή και παντοπωλείο, δεν έχει αξία μόνο επαγγελματικής δραστηριότητας και εξυπηρέτησης. Έχει κυρίως κοινωνική υπόσταση που το αναγάγει ως θεμέλιο λίθο των τοπικών κοινωνιών. 

1. Σε όλες τις διεργασίες που γίνονται σε επίπεδο ΚΕΔΕ και όχι μόνο, όλοι οι συμμετέχοντες αιρετοί βάζουν θέμα δυσαναλογίας υποχρεώσεων που μεταφέρουν η εκάστοτε κεντρική κυβέρνηση στους Δήμους, χωρίς τις αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις. Πάγιο αίτημα λοιπόν που οφείλουμε να το βάλουμε στο τραπέζι της συζήτησης και στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων. Ξεκάθαρα λοιπόν  και χωρίς περιστροφές. 

• Επιστροφή φόρων στους ΟΤΑ. Ένα μικρό ποσοστό της φορολογίας των φορολογουμένων δημοτών στους οικείους Δήμους καθώς και την ανταπόδοση του ΕΝ.Φ.Ι.Α. 
• Απαλλαγή των Δήμων του ΦΠΑ σε καύσιμα και ενέργεια. 

Έχω αναφέρει πολλές φορές και δεν κουράζομαι να το επαναλαμβάνω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι λειτουργοί της πρέπει να διακατέχονται από μεράκι, από έντονο αίσθημα ευθύνης και από ανησυχίες.  Γιατί μπορεί οι αρμοδιότητες να μην επιτρέπουν την έκφραση και τοποθέτηση σε όλα τα θέματα, όμως οι αυξημένες υποχρεώσεις αλλά και τα ελλείμματα άλλων φορέων, μας επιτάσσουν να αγωνιούμε φωναχτά και δημοσίως. 

Κλείνοντας, απευθύνω δημόσια πρόσκληση, η συγκεκριμένη θεματολογία να γίνει αντικείμενο συζήτησης σε δημοτικό συμβούλιο, συμμετέχοντας και οι παραγωγικοί φορείς, έτσι ώστε να διαμορφωθεί ένα πλήρες κείμενο θέσεων και απόψεων το οποίο να αποτελέσει επίσημη θέση στην δημόσια διαβούλευση του Φορολογικού Νομοσχεδίου. 

Παπαδημητρίου Σωτήρης