Σε όλη τη χώρα, οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον αγροδιατροφικό τομέα ετοιμάζονται να σφάξουν τα ζωντανά τους γιατί δεν έχουν «χέρια», ούτε οι αγρότες έχουν «χέρια» για τη συγκομιδή. Όλη η αλυσίδα του αγροδιατροφικού τομέα δεν βρίσκει εργατικά χέρια.  Οι αγρότες και κτηνοτρόφοι της χώρας προσπαθούν να βρουν εργάτες αλλά δεν τα καταφέρνουν. Έτσι, στρέφονται στη διαδικασία που έχει θεσπιστεί για μετάκληση εργατών από τρίτες χώρες. Αυτή η διαδικασία κοστίζει κάθε φορά σε κάθε αγρότη/κτηνοτρόφο γύρω στα 1000 ευρώ (παράβολο και δικηγορικά έξοδα), ενώ ταυτόχρονα, οι επαγγελματίες έρχονται αντιμέτωποι με γραφειοκρατία και αγκυλώσεις. Αν η διαδικασία της μετάκλησης δεν έχει θετική έκβαση, ο αγρότης/ κτηνοτρόφος αναγκάζεται να την ξανακάνει και άρα  να ξαναπληρώσει.

Πολλές φορές η αίτηση για εργάτη απορρίπτεται με αιτιολογία ότι δεν είναι σαφώς προσδιορισμένος ο τόπος εργασίας και διαμονής, παρά το γεγονός ότι αυτά αποσαφηνίζονται στο φάκελο που συνοδεύει την αίτηση.  Όταν οι αγρότες /κτηνοτρόφοι προσπαθούν μια - δύο φορές ανεπιτυχώς, κάνουν την εμφάνισή τους κυκλώματα που μπορούν να φέρουν γρήγορα τους εργάτες στην Ελλάδα και να εξυπηρετήσουν τον αγροδιατροφικό τομέα. Ωστόσο, αυτά τα «γραφεία» που φέρνουν γρήγορα εργάτες για δουλειά στα χωριά,  την ίδια μέρα, μέσα στο βράδυ, έρχονται ξανά και παίρνουν τους εργάτες μετακινώντας τους σε άλλη περιοχή. Αυτά είναι πραγματικά γεγονότα. Δεν μπορούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι να τα βάλουν με τα κυκλώματα για τους εργάτες γης από τρίτες χώρες

Το ζήτημα των εργατών γης αφορά την επιβίωση, όχι μόνο των αγροτών/ κτηνοτρόφων αλλά και της χώρας. Δεν θα έχουμε παραγωγή, αν συνεχίσουμε έτσι. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί μεγαλώνει το εμπορικό έλλειμμα, γιατί δεν έχουμε γάλα και γιατί δεν έχουμε κρέας. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική, η Πορτογαλία και η Ισπανία φαίνεται ότι διαχειρίζονται καλύτερα το θέμα της μετάκλησης των εργατών γης από τρίτες χώρες. Αν συνεχίσουμε έτσι, θα τελειώσει ο αγροδιατροφικός τομέας αλλά και ο τουρισμός. Δεν υποστηρίζω ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας για θέματα εθνικής ασφάλειας ή δημόσιας υγείας, αλλά τα προβλήματα στις διαδικασίες ευνοούν τα κυκλώματα. Οι συνεντεύξεις κάνουν μήνες να γίνουν. Οι εργάτες από τα χωριά του Πακιστάν δεν είναι εξοικειωμένοι με το κάθε χωριό της Γορτυνίας για να μπορέσουν να το ονοματίσουν με άνεση κατά τη συνέντευξη. Έχω παραδείγματα από περιπτώσεις στις οποίες ο εργάτης, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ζήτησε να πάρει τηλέφωνο για να επιβεβαιώσει το όνομα της επιχείρησης και δεν τον άφησαν.

Από αυτό το  θέμα εξαρτάται η βιωσιμότητα του αγροδιατροφικού τομέα, αλλά και του τουρισμού. Επίσης, από αυτό εξαρτάται το αν θα παραμείνουν στα χωριά οι νέοι άνθρωποι που διατηρούν επιχειρήσεις. Πώς να παραμείνουν αν δεν βρίσκουν αγρότες; Είναι έτοιμοι να τα αφήσουν όλα. Ούτε θέσεις στο δημόσιο ζητούν, ούτε επιδοτήσεις, ούτε δάνεια. Μας ζητούν εργατικά χέρια. Δεν μπορεί η ελληνική πολιτεία να αφήνει τα ιδιωτικά «γραφεία» να λειτουργούν ως κυκλώματα. Ποια είναι αυτά τα γραφεία; Πρέπει να κλείσουν. Είναι ένα επίκαιρο πρόβλημα της εποχής μας που πρέπει να λυθεί. Πρέπει να εφαρμόσουμε καλές πρακτικές από την Ισπανία και την Ιταλία και να σπάσουμε με πολιτική βούληση τα κυκλώματα».

#Οδυσσέας_Κωνσταντινόπουλος