Σπηλιάδη «ΑΝΑΙΡΤΕΣΙΣ»,  που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ το 2019. Το έργο, γραμμένο κατευθείαν στα γαλλικά το 1838, μεταφράσθηκε το 1903 από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και αποτελεί μια λεπτομερή και τεκμηριωμένη απάντηση του Ν. Σπηλιάδη στις χονδροειδείς ανακρίβειες και συκοφαντίες  κατά του Κυβερνήτη που περιέχονται σε βιβλίο του Βαυαρού Ειρηναίου Θείρσιου (Friedrich Thiersch).

Στην εκδήλωση μίλησαν οι: α) Γιώργος Καλπαδάκης,  εντεταλμένος ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών, που επιμελήθηκε και σχολίασε το βιβλίο, β) Στέλιος Αλειφαντής, πολιτικός επιστήμων -  διεθνολόγος και  γ) Δημήτρης Γεωργόπουλος, ιστορικός - αρχαιολόγος, οι οποίοι ανέπτυξαν και ανέδειξαν με πληρότητα  την πολυκύμαντη ζωή και το πολύμορφο έργο του Σπηλιάδη.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν η παρουσίαση, από τον Δημήτρη Γεωργόπουλο, εγγράφου της απογραφής του Ναυπλίου του 1839,  στο οποίο ο Σπηλιάδης δηλώνει ότι είναι Τριπολιτσιώτης μετά τόσα χρόνια απουσίας από τη γενέτειρά του!

Στην εκδήλωση παρευρέθησαν ο βουλευτής Αρκαδίας Γεώργιος Παπαηλιού, ο δήμαρχος Τρίπολης Κων/νος  Τζιούμης, η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Τρίπολης Γεωργία Παναγοπούλου, η αντιδήμαρχος Τρίπολης Ελένη Καρούντζου και η περιφερειακή σύμβουλος Τζένη Δημητρακοπούλου. Παρούσα ήταν η Σταματίνα Κόνδη, απόγονος του Σπηλιάδη, σύζυγος του Γ. Καλπαδάκη. Αρκετοί επίσης συμπολίτες μας ήσαν παρόντες. 

Κλείνοντας  αυτή την αναφορά, παραθέτουμε τα όσα σύντομα  γράφει για τον Σπηλιάδη ο Γεώργιος Γαζής (1795-1855), γραμματικός του Καραϊσκάκη, στο  Λεξικόν της Επαναστάσεως, σελ. 139,140, εκδ. Εταιρείας Ηπειρωτικών  Μελετών, 1971.  

«Ούτος  ην Πελοποννήσιος  και ανήρ πεπαιδευμένος και πολιτικός, εξόχως δε εις το γραμματεύειν  τόσον επιτήδειος, ώστε  η σύνθεσις και ο κάλαμός του ην μελισταγής και αμίμητος. Κατ’ αρχάς εχρημάτισε Γραμματεύς της Πελοποννησιακής Γερουσίας εις Τριπολιτσάν και μετά ταύτα εις διαφόρους  πολιτικάς εκδουλεύσεις, έως τέλους της Επαναστάσεως.  Αλλ’ όταν ήλθεν ο δεινός εν τω λέγειν και γράφειν Καποδίστριας , ο Κυβερνήτης της Ελλάδος , ερευνήσας εύρε τον αδάμαντα Σπηλαιάδην (sic)  και τον μετεχειρίσθη λάμποντα  εις το λαμπρόν της Γραμματείας υπούργημα. Φονευθέντος δε του Κυβερνήτου, δεν ηδυνήθη  πλέον ο αδάμας να λάμψη, από πολιτικά πάθη και το σκότος του φθόνου σκεπόμενος».

#εκδηλωση