Αρχικά ο συμπολίτης Βαγγέλης Κασσαβέτης, διευθυντής του ομώνυμου Δημιουργικού, παρουσίασε και ανέλυσε το επετειακό σήμα της πόλης, δημιουργία και χορηγία του ίδιου. Στη συνέχεια η αντιδήμαρχος, υπεύθυνη για θέματα πολιτισμού, Ελένη Καρούντζου «αποκάλυψε» αναλυτικά το σύνολο των δράσεων – εκδηλώσεων και τους όποιους, μέχρι σήμερα, χορηγούς – συνεργάτες.
Ο δήμαρχος Τρίπολης Κώστας Τζιούμης, σε μια σύντομη – περιεκτική – εμπνευσμένη ανάλυσή του παρουσίασε το σκεπτικό, με το οποίο επελέγησαν οι συγκεκριμένες δράσεις, τους στόχους και τις φιλοδοξίες του εορτασμού, την ελπίδα ότι οι υγειονομικές συνθήκες θα επιτρέψουν την εις αυτόν καθολική συμμετοχή. Τέλος ευχαρίστησε τους χορηγούς και δήλωσε ότι ο δήμος θα τους τιμήσει πρεπόντως.
Στην αρχή και στο τέλος της εκδήλωσης προβλήθηκε πεντάλεπτο φιλμ – ντοκιμαντέρ, χαρακτηριστικό για την Τρίπολη – λίκνο νίκης και ελευθερίας.
Συνδημότισσες και συνδημότες
φίλες και φίλοι της Τρίπολης
Η αγαθή τύχη και η εμπιστοσύνη των συμπολιτών ανέθεσαν σε μένα και τους συνεργάτες μου την ΕΥΘΥΝΗ ενός ιστορικού δήμου, μιας ιστορικής πόλης – της κάποτε Τριπολιτσάς, της σήμερα Τρίπολης-, λίγο πριν από το ορόσημο των διακοσίων χρόνων της εθνικής παλιγγενεσίας. Τονίζω την έννοια της ευθύνης, γιατί μόνον αυτή πρέπει να κυριαρχεί στη σκέψη και στη δράση οποιουδήποτε κρατάει στα χέρια του- για όσο χρόνο – τα ηνία ενός τόπου στον οποίο υπάρχουν και ηχούν ονόματα όπως Βαλτέτσι, Λεβίδι, Χρυσοβίτσι, Τεγέα και Μαντινεία, Τρίκορφα και Καλτεζές, Νίκλι και Ορχομενός, Τριπολιτσά.
Με τέτοια αίσθηση και με σεβασμό τον πρέποντα και με συγκίνηση εύλογη αντιμετωπίσαμε, αντιμετωπίζουμε, το τέταρτο ιωβηλαίο, τα διακόσια χρόνια από την έκρηξη της Μεγάλης Επανάστασης, της Επανάστασης του 1821, η οποία χάρισε την ελευθερία στο γένος μας, οδήγησε στη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, ανέστησε την Ελλάδα και τον Ελληνισμό και έδειξε στους λαούς του κόσμου όλου πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι. Η μνημόνευση, ο εορτασμός ο πάνδημος μιας τέτοιας επετείου, αποτελεί χρέος όχι τόσο προς ΕΚΕΙΝΟΥΣ, τους μεγάλους, τους επώνυμους και ανώνυμους, που αποφάσισαν, τόλμησαν, έπραξαν αυτοί δεν περιμένουν ανταλλάγματα, δεν ζήτησαν και δεν ζητούν – μόνοι τους κατέκτησαν και απόλαυσαν και μας χάρισαν εσαεί το υπέρτατον αγαθό, την αξιοπρέπεια του ελεύθερου ανθρώπου, δηλαδή του όντως ανθρώπου. Η μνημόνευση και ο εορτασμός αποτελούν χρέος προς εαυτούς, είναι καλό και συμφέρον για τις γενιές του παρόντος, για μας που ζούμε στα ίδια χώματα και μιλάμε την ίδια γλώσσα και νιώθουμε και είμαστε συνεχιστές εκείνων, για τους νέους προπαντός, για τις γενιές που έρχονται.
Το καλό και το συμφέρον και το ωφέλιμο μιας τέτοιας μνημόνευσης έρχονται και πραγματώνονται και υλοποιούνται, όταν δεν αναλισκόμεθα σε κούφιες ρητορείες, σε πανηγυρικούς και αυτοεπαίνους και ευλογίες εαυτών και αλλήλων, αλλά όταν στοχαζόμαστε και αναστοχαζόμαστε πάνω στο μεγάλο γεγονός, όταν κρίνουμε και συγκρίνουμε, όταν βγάζουμε συμπερασμούς από τις επιτυχίες μα και από τις αποτυχίες μας, από τις νίκες μα και από τις ήττες μας, από τις κορυφώσεις μα και από τις κατακρημνίσεις, από τους θριάμβους της ομόνοιας και της ενότητας μα και από τον πόνο του διχασμού, της αδικίας, της εμφύλιας αιματοχυσίας. Αφήνουν κάτι θετικό και διαχρονικό οι επέτειοι αυτοί, οι εορτασμοί τους, όταν, πέρα από τις παρελάσεις και τους κανονιοβολισμούς και το στιγμιαίο αστραποβόλημα των πυροτεχνημάτων, γίνουν αιτία και αφορμή για ουσιαστική ενδοσκόπηση, για ατομική και συλλογική αυτοκριτική και ανατοποθέτηση έναντι της ιστορίας και της εθνικής μας πορείας, για έστω 3-4 έργα που θα μείνουν.
Με τέτοιο σκεπτικό, με τέτοιους οδοδείκτες, ο δήμος Τρίπολης συμμετέχει στον πανεθνικό εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την έκρηξη της Μεγάλης του Γένους Επανάστασης. Γνωρίζουμε πολύ καλά και γνωρίζει η Ιστορία τι και πώς προσέφερε η Τριπολιτσά στον Ιερό Αγώνα. Αποδέχονται οι πάντες ότι το όλο εθνικό εγχείρημα θεμελιώθηκε στο κάστρο της Ντρομπολιτσάς και στο κορυφαίο τέκνο της, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Ξέρουν όλοι οι συνέλληνες ότι το τέλος του Αγώνα βρήκε την πόλη μας κυριολεκτικά ισοπεδωμένη ούτε ένας Ντρομπολιτσιώτης δεν είχε στέγη και αποκούμπι μετά τη φυγή του τρομερού Ιμπραήμ. Γνωρίζουν όλοι και εκτιμούν και αποδίδουν στην πόλη μας την πρέπουσα τιμή και τον ανάλογο σεβασμό για την συμμετοχή μας στη νίκη. Τρίπολη – λίκνο νίκης και ελευθερίας.
Ο προβληματισμός και η προετοιμασία για έναν ουσιαστικό, σύμφωνα με τις παραπάνω σκέψεις μου, εορτασμό των διακοσιάχρονων άρχισε αμέσως μετά την ανάληψη της Δημοτικής Αρχής. Ήρθαμε σε επαφή με φορείς, ακούσαμε πνευματικούς ανθρώπους, δεχθήκαμε προτάσεις, κρίναμε και αξιολογήσαμε. Για την αντιμετώπιση των οικονομικών απαιτήσεων μιας σειράς σημαντικών δράσεων απευθυνθήκαμε σε ευγενείς συντοπίτες, προπαντός, σε Ιδρύματα Κοινωφελή, σε Οργανισμούς με κοινωνική ευθύνη, σε όποιον θα μπορούσε να σταθεί χορηγός ή συνεργός σε έργο καλό και σημαντικό.
Όσοι ανταποκρίθηκαν έχουν τις ευχαριστίες και τον έπαινο του Δήμου, του Δήμου Τρίπολης, ενός εκάστου των Τριπολιτών. Και, βέβαια, θα γνωστοποιηθούν και θα τιμηθούν αναλόγως από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η αντιδήμαρχος Πολιτισμού, η κυρία Ελένη Καρούντζου, παρουσίασε το σύνολο των δράσεων, το αναλυτικό πρόγραμμα των επετειακών για τα διακόσια χρόνια της Μεγάλης Επανάστασης εκδηλώσεων. Στις οποίες ελπίζω και εύχομαι να μας επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες να είμαστε όλοι παρόντες, συμμέτοχοι, συνεορταστές. Όλα και όλοι για την Τρίπολη – λίκνο νίκης και ελευθερίας.
Σας ευχαριστώ.